Charlemagne zamanından Geç Gotik döneme kadar Batı Avrupa Ortaçağ sanat ve mimarisi. Germen gelenekleri kök saldığı ölçüde, Roma kültürünün çöküşü. Charlemagne'ın renovatio'sunun, bir yandan daha düzenli bir toplum kurarken, aynı zamanda yeni bir iman çağının kapısını aralaması. Karolenj ve Romanesk Avrupa'sında hızla çoğalan kilise ve manastırların, yeni ilim ve sanat merkezleri haline gelmesi. Daha sonra ise, ekonominin ağırlık merkezinin kırsal alanlardan yükselen kentlere kayması; madde âlemine eskisinden çok daha duyarlı bir kültürel ortamın uçvermesi. Gotik görselliğin realizmi ile Romanesk sanatın son derece stilize, neredeyse soyut biçimleri arasındaki; keza, ortaçağ kentlerinin silueti üzerinde yükselen yeni katedrallerin parlak, aydınlık iç mekânları ile, bir önceki dönemin massif ve karanlık kütleleri arasındaki tezat. Gotik mimarînin, Yüksek Ortaçağın iman çağının en etkili tanıklığını oluşturması. Bu dersin bir lisans dersi olarak alınabilmesi konusunda, bkz HART 433.
